بررسی آرای جان فینبرگ و علامه طباطبایی در باب مسئلة شر

مسئلة شر از مهم‌ترین مسائل فلسفة دین است. بر مبنای این مسئله، وجود شرور با سه صفت الهی یعنی علم مطلق، قدرت مطلق، و خیر مطلق بودن در تعارض است. جان فینبرگ، فیلسوف دین معاصر، مسئلة شر را به دو مسئلة فلسفی ـ کلامی و دینی تقسیم می‌‌کند و مسئلة فلسفی ـ کلامی را نیز دارای دو صورت منطقی و قرینه‌‌ای می‌‌داند. او بر اساس مبانی خود دربارة اختیار و نظریات اخلاقی به شر اخلاقی پاسخ می‌‌گوید. فینبرگ بر اساس نظم طبیعی به شر طبیعی می‌‌پردازد. او به مسئلة قرینه‌‌ای با توجه به ماهیت استدلالات استقرایی و احتمالاتی و همچنین محدودیت‌های دانش بشر پاسخ می‌‌دهد. علامه طباطبایی در سایة نظام احسن به مسئلة شر پاسخ می‌‌دهد و شر را عدمی می‌‌داند. در این مقاله به وجوه اشتراک و افتراق دیدگاه‌‌های این دو اندیشمند و ارزیابی آن‌ها می‌‌پردازیم.